سفارش تبلیغ
صبا ویژن

سانسکریت ، زبان خدایان

اگر می خواهیم فرهنگ و آداب رسوم گذشته یک ملت را بشناسیم خوب است در مورد زبان و فرهنگ آن ملت تحقیق کنیم. خوب است که در مورد تاریخ و فرهنگ و زبان و گویش آنجا را بشناسیم و چه خوب است اگر مردمانی هم چنان به آن زبان سخن بگویند.

مردم هند  هنوز هم از زبان تاریخی سانسکریت استفاده می کنند و با استفاده از آن زبان مقاله مینویسند.

سانسکریت یکی از قدیمی ترین زبان هایی است که تاکنون بشر شناخته است. تصور می شود که این سیستماتیک ترین وفنی ترین زبان در بین همه زبانهای دنیاست. همچنین از این زبان به عنوان مادر همه زبانها یاد می شود و تنها زبانی است که در مراسم و آیینهای مقدس هندوها استفاده می شود، زیرا همیشه به عنوان زبان مقدس دین و خدایان در نظر گرفته شده است. مانتراهای سانسکریت، وقتی در ترکیب با ارتعاشات صوتی خوانده میشوند، تاثیر خاصی بر ذهن و روان فرد دارند.

ما خوش شانس بوده ایم که وداها، اوپانیشادها، باگوات گیتا و دو حماسه بزرگ رامایانا و مهابهاراتا از طریق زبان سانسکریت به ما هدیه داده شده اند.

این زبان باستانی، ویژگی هایی دارد که شاید به ذهن ما انسانهای قرن 21 هم نرسیده باشد...

 

حقایقی جالب در مورد زبان سانسکریت

 

زبان سانسکریت وقتی خوانده می شود کمتر از یک ملودی زیبا نیست، این زبان خود یک راز است. در اینجا چند حقیقت جالب در مورد زبان سانسکریت آورده شده است.

 

1-  زبان خدایان

 

سانسکریت به عنوان "DEV BHASHA" یا "DEVAVANI"، زبان خدایان توسط هندیان باستان در نظر گرفته شد. این خط DEVNAGARI  نام دارد به معنی "استفاده در شهرهای خدایان". اعتقاد بر این بود که توسط خدا برَهما (god Brahma) ایجاد شده است که آن را به ریشی ها (Rishis) به معنی حکیمان ساکن آسمان منتقل کرده است. سپس همان را به شاگردان زمینی خود منتقل کرده که از آنجا بر روی زمین گسترش یافته است .

متن مذهبی

 

2-  قدیمی ترین زبان جهان

زبان سانسکریت یکی از قدیمی ترین زبانهای جهان است. وداها، قدیمی ترین متون موجود به زبان سانسکریت نوشته شده است. اولین شکل زبان سانسکریت، سانسکریت ودایی بود که تقریباً در حدود 1500 سال قبل از میلاد مسیح ظاهر شد، دوره ای که دانش به صورت شفاهی از یک نسل به نسل بعدی منتقل می شد.

 

3-  زبانی ابتکاری

زبان قدیمی، در عین حال، بسیار تکنیکی و سیستماتیک جهان. ریک بریگز دانشمندی از ناسا، پس از تحقیقات خود اعلام کرد که، زبان سانسکریت یکی از مناسب ترین زبان ها برای کامپیوترهاست. همچنین این زبان در ساخت الگوریتم ها بسیار کارآمد است.

 

4- قدرت مغز را افزایش می دهد

 

ثابت شده است که زبان سانسکریت در گفتاردرمانی کمک می کند. تحقیقات نشان می دهد که یادگیری زبان عملکرد مغز را بهبود می بخشد و دانش آموزان از نظر تحصیلی بهبود می یابند. آنها در موضوعاتی مانند ریاضیات و علوم نمره های بهتری می گیرند، در حالی که این دروس برای برخی افراد مشکل است. این موضوعات به این دلیل است که زبان سانسکریت قدرت حافظه و تمرکز را افزایش می دهد.

 

متن پزشکی

5- روزنامه ها و رادیوهای سانسکریت

 

اخبار و روزنامه های روزانه سانسکریت حتی امروزه نیز وجود دارند. این زبان بیش از 90 نشریه هفتگی، دو هفته نامه و فصلی دارد که در سراسر هند منتشر می شود. گجرات انتشار Vartman Patram و Vishwasya Vrittantam را از پنج سال قبل شروع کرد. رادیوی "تمام هند" (India Radio) از سال 1974 یک بار در روز اخبار روزانه را به زبان سانسکریت پخش می کند. "سودارما" روزنامه ای است که در شهر میسور، شهری تاریخی در کارناتاکای هند منتشر می شود. از سال 1970 شروع به کار کرده و اکنون به صورت مقاله الکترونیکی به صورت آنلاین در دسترس است.

 

6- آبادی هایی که زبان سانسکریت صحبت می کنند.

 

هنوز روستاهای زیادی در هند وجود دارند که سانسکریت زبان اصلی ارتباطات آنهاست. روستاییان همچنین اصرار دارند که بازدیدکنندگان به زبان سانسکریت با آنها صحبت کنند. تصور کنید که شوخی ها، سلام و علیک، نزاع در خیابان ها، آموزش – اینجا، همه اینها به زبان سانسکریت است.

 

7- زبان معنوی

 

کلمه "سانسکریت" ترکیبی از دو کلمه است :"سانسکار" و "کریت". "کریت" به معنی "کار، وظیفه" و "سانسکار" به معنی "جوهر ارزشهای اخلاقی" است.

 

8- زبانی بسیار متنوع

 

سانسکریت این قدرت را دارد که چیزی را با استفاده از حداقل کلمات بیان کند. مترادفهای متعددی برای هر کلمه وجود دارد که هر کدام دارای معنی خاصی در زبان سانسکریت هستند. به عنوان مثال، کلمه فیل حدود صد مترادف دارد یا مثلاً کلمه عشق، در سانسکریت 96 مترادف دارد، یا برای آب بیش از 70 کلمه وجود دارد.

زبان سانسکریت دارای غنای عجیبی برای کلمات و مترادف است که تنوع زیادی دارند.

 

9- چیره دستی در آواشناسی

 

سانسکریت شاید یکی از دقیق ترین زبانها در تلفظ باشد. از 49 نوع صدا استفاده می کند که تلفظ انواع مختلف کلمات را بسیار متمایز می کند. گفته می شود که توجه به دستور زبان، آواشناسی و زبان شناسی در زبان سانسکریت تا قرن بیستم بی سابقه بوده است.

 

در آخر آنکه...

جالب نیست که هندوستان، با 90 نشریه و یک رادیو، همچنان به حفظ و حراست از زبان سانسکریت مشغول است؟!  به نظر شما چرا زنده نگه داشتن ارتباط زبان امروز با فرهنگ و زبان باستان اهمیت دارد؟ شما برای حفظ زبان مادریتان چه قدمهایی برمی دارید؟ برای ما کامنت بگذارید.

منبع: سایت آموزش آنلاین ماژورین

 

 



بهتون ، موزیسین ناشنوا

همیشه افراد یا کسانی هستند که تاریخ یا فرهنگ یک ملت را عوض کنند.در هنر از این نوع افراد زیاد پیدا میشود کسانی که با یک اثر یا قطعه هنری اسم خودشونو در تاریخ جاودانه کردند. چه آهنگ سازانی که با همین قطعات  در طول تاریخ کنسرت داده اند و همیشه افتخار کردند. یکی از افرادی که در تاریخ هنر اسمش جاودانه است بهتون است که در ادامه با بخشی از زندگی او آشنا می شوید.

او یک پیانیست و همچنین و آهنگساز 9 سمفونی ، کنسرتو برای پیانو ، سونات های پیانو و کوارتت های زهی تبدیل شد. آثار او بین دوره سبک کلاسیک ، که توسط ولفگانگ آمادئوس موتزارت و جوزف هایدن مشخص می شود و دوره سبک رمانتیک به رهبری فردریک شوپن و فرانتس لیست ، را شامل می شود و واژگان جدیدی از انسان گرایی و روشنگری در موسیقی ایجاد می کند.



اندکی درباره بتهوون:

 

در اولین بازدید از وین، بتهون 17 ساله برای موزارت اجرا داشت:

موتزارت ، که آن زمان بزرگترین آهنگساز وین بود ، عموماً تحت تأثیر سایر موسیقیدانان قرار نگرفت ، زیرا در استعدادها و موفقیت ها بسیار جلوتر از همتایان خود بود. هیچ کس واقعاً نمی داند در رسیتال چه اتفاقی افتاده است ، اما ظاهراً موتزارت از اتاق بیرون رفته و گفته: "چشمت به او باشد - روزی او به دنیا چیزی می دهد که حرفی برای گفتن درباره اش داشته باشند.

 

اجراهای بداهه نوازی بتهون:

 

یوهان باپتیست کرامر ، یکی از آهنگساز معاصر بتهوون ، به شاگردان خود می گوید که اگر بداهه نوازی بتهوون را نشنیده اید ، بداهه نشنیده اید.

 

بتهوون از هایدن آموخته است:

 

بتهوون پس از مهاجرت به وین در اوایل 20 سالگی ، از جوزف هایدن ، پدر سمفونی درس می گرفته است.

 

پیشتازی قطعات پیانو:

 

پیشینیان بتهوون برای ساز هارپسیکورد آهنگسازی کرده بودند ، اما بتهوون تصمیم گرفت تلاش خود را بر روی پیانو متمرکز کند ، سازی که تا آن زمان هیچکس قطعه جامعی برای آن ننوشته بود.

 

شیلر شعرهایی برای سمفونی نهم بتهوون ارائه کرد:

 

شیلر ، فیلسوف برجسته آلمانی ، شعر An die Freude (قصیده شادی) را در سال 1786 منتشر کرد. بتهوون این شعر را برای اوج باشکوه سمفونی شماره 9 خود در D Minor ، که اولین بار در سال 1824 اجرا شد ، اقتباس کرد.

 

او مشهورترین آثار خود را پس از ناشنوایی ساخت:

 

در نتیجه کاهش شنوایی ، بتهوون از کارگردانی و اجرا منصرف شد تا بر آهنگسازی خود تمرکز کند. قطعاتی که امروزه بسیار مشهور شده اند، او پس از ناشنوایی ساخت.

 

خلاقیتهای بتهوون در ساخت و اجرای قطعات موسیقی:

Archduke Trio

این آخرین قطعه ای بود که بتهوون به دلیل بدتر شدن ناشنوایی در ملاء عام اجرا و آن را به بزرگترین حامی خود تقدیم کرد. اولین حرکت شادی آور را دارند ، اما حرکت آرام یکی از دوست داشتنی ترین آنها است.

 

کنسرتوی سه گانه

این را شاید بتوان یکی از دو قطعه بتهوون دانست که مورد غفلت قرار گرفته است. او آن را برای دوستان خود نوشت ، بنابراین قسمت پیانو - که توسط ارک دوک رودولف اجرا می شود - پیچیده نیست ولی ویولن سل دارای سخت ترین قسمت است ، زیرا توسط یک حرفه ای اجرا می شود. موومان آهسته زیبایی عمیقی به آن بخشیده.

 

کُر فانتازیا (Choral Fantasia)

 

این کار بتهون نیز مانند کنسرتوی سه گانه - نادیده گرفته می شود. این قطعه با اجرای انفرادی پیانو شروع می شود ، سپس ارکستر وارد می شود ، سپس گروه کر و تکنوازها. در اولین اجرای این اثر، بتهوون خودش برای آن بداهه نوازی کرد.

سونات ویولن کرویتزر (Kreutzer Violin Sonata)

آغازی برای ویولن انفرادی با دوبار توقف در هر چهار سیم. این اثر طولانی ترین و پیچیده ترین سونات از 10 سونات ویولن بتهوون است که به عنوان قله سوناتهای ویولن در نظر گرفته می شود. در اولین اجرا، بتهوون پیانو می نواخت و ویولن نواز جورج بریج تاور این قطعه را بدون مطالعه قبلی اجرا کرد، زیرا بتهوون آن را دقیقاً شب قبل به پایان رسانده بود.

 

کنسرتوی ویولن

بتهوون تنها یک کنسرتو برای ویولن نوشت. آغاز آن با چهار ضربه نرم روی تمپانی است که درست در همان ابتدا صدای جدیدی ایجاد می کند. موومان آهسته یکی از زیباترین قسمت ها در رپرتوار است. برامز کنسرتوی ویولن خود را کاملاً از روی این کنسرتو الگوبرداری کرد.

 

گام بعدی:

شما درباره این موسیقیدان بزرگ و خلاقیت او چه چیزهایی می دانید؟ اجرای کدامیک از قطعاتی که او ساخته را دیده یا حتی خودتان اجرا کرده اید؟ و اگر به فکر این افتاده اید که یادگیری پیانو را آغاز کنید، پیشنهاد می کنیم همین حالا با ماژورین همراه شوید. "ماژورین، کمکت می کنه!

منبع: سایت آموزش آنلاین ماژورین

 


سخت ترین زبان های دنیا

همیشه فراگیری یک زبان سختی های خودش را دارد از یادگیری کلمات تا نوع حرف زدن . اما بخش دیگر که یادگیری زبان رو آسان می کند عشق و علاقه است . زبان هر کشور آهنگ و هجای های مخصوص خود را دارد که همین باعث سختی یادگیری زبان  ها میشود. نوع نگارش هر کلمه در زبان های مختلف هم فرق میکند و باعث سخت تر شدن یادگیری زبان میشود.

 خانواده زبان: آیا زبان دوم و زبان مادری متعلق به یک خانواده هستند؟ آیا کلمات مترادف و یا وام گرفته دارد؟ آیا کلمات و واژگان به راحتی قابل تشخیص هستند؟

 صداها و آهنگها: آیا زبان از صداهای یکسانی استفاده می کند؟ آیا صداهای جدید یا منحصر به فرد در آن وجود دارد؟ آیا زبان از لحن استفاده می کند (یعنی انحرافات مختلف یک صدا برای معنی متفاوت)؟

سیستم نوشتاری: آیا زبان از سیستم نوشتاری یکسانی استفاده می کند؟ آیا متن به شکل متفاوتی (مثلاً راست به چپ) سازماندهی شده است؟ آیا دستخط نیاز به حفظ کردن دارد؟

 فاصله فرهنگی: آیا این زبان از نظر فرهنگی با زبان مادری فاصله دارد؟ آیا تفاوت های قابل توجهی در مفاهیم فرهنگی قابل مشاهده در زبان وجود دارد؟

منابع زبان: آیا منابع برای یادگیری این زبان به آسانی در دسترس هستند؟ آیا مواد آموزشی آن (موسیقی، فیلم، کتاب، روزنامه و...) به راحتی یافت می شوند؟ آیا کیفیت مناسبی دارند؟

 

اینها تعدادی از معیارهای اصلی  برای تصمیم گیری در مورد این است که آیا زبان مورد نظر یکی از ساده ترین یا یکی سخت ترین زبان ها است. به یاد داشته باشید که همه این دسته ها به زمینه زبانی فرد بستگی دارد.

سخت ترین زبان های دنیا برای یادگیری کدامند؟

خب ، یادگیری یک زبان جدید می تواند سخت باشد و این کار یک چالش واقعی و بسیار شیرین مغز است!

در اینجا لیستی از 10 زبان از سخت ترین زبان ها را برای دوستداران زبان و کسانی که در تلاش برای یادگیری یک زبان جدید هستند را آورده ایم:

 

1- ماندارین

2- عربی

3- تلوگو

4- ژاپنی

5-  لهستانی

6-  ترکی

7- روسی

8- ویتنامی

9- فنلاندی

10- کره ای

 

ماندارین

نوشتار: حروف چینی

زبان رسمی: چین ، هنگ کنگ ، ماکائو ، سنگاپور

گویشوران: 1.28 میلیارد گویشور

ماندارین شاید سخت ترین زبان برای یادگیری محسوب می شود! این زبان که توسط بیش از یک میلیارد نفر در جهان صحبت می شود ، برای افرادی که زبان مادری آنها از سیستم نوشتاری لاتین استفاده می کند بسیار دشوار است. درک آنچه زبان ماندارین را دشوار می کند این واقعیت است که این زبان، زبانی با هزاران کاراکتر و یک سیستم نوشتاری مرموز است. یک نکته جالب اینکه فقط جستجوی کلمات چینی در فرهنگ لغت یک مهارت در چین محسوب می شود!

Zh?ngji?jiè ، شهری که الهام بخش فیلم Avatar بود

1

عربی

نوشتار: خط فارسی

زبان رسمی: کشورهایی مانند عربستان سعودی ، مصر ، یمن

گویشوران: +300 میلیون گویشور

عربی یکی از زبانهای آهنگین و یکی سخت ترین زبانها برای یادگیری است. به دلیل گویشهای متعدد ، واژگان عظیم (بیش از 200 مترادف کلمه شتر!) ، شیوه نوشتن از راست به چپ ، تلفظ سخت و فقدان مصوتها در زبان ، یادگیری آن بسیار دشوار است.

 

تلوگو

نوشتار: خط تلوگو

زبان رسمی: آندرا پرادش و تلانگانا ، هند

گویشوران: +75 میلیون گویشور

این زبان، یکی از محبوب ترین زبان های دراویدی (Dravidian) در هند است. زبان تلوگو بومی ایالت هایی مانند آندرا پرادش و تلانگانا در هند است. تلوگو که به عنوان "ایتالیایی شرق" لقب گرفته است ، زبانی ملودیک و شاید در عین حال خسته کننده برای افراد غیر بومی است که از زبان سانسکریت یا سایر زبانهای محبوب هند جنوبی مطلع نیستند. ترکیبی از عوامل ، یادگیری این زبان را برای افراد غیر بومی سخت می کند مانند خط و تلفظ که درک زبان را دشوار می کند. یک راه سرگرم کننده برای آشنایی با این زبان تماشای فیلم و گوش دادن به موسیقی تلوگو است!

 

ژاپنی

نوشتار: کانجی ، هیراگانا و کاتاکانا

زبان رسمی: ژاپن

گویشور: +120 میلیون گویشوران

زبان ژاپنی یکی دیگر از زبانهای سخت برای کسانی است که زبان مادری آنها انگلیسی ، اسپانیایی یا فرانسوی است اما در عین حال ممکن است برای کسانی که به زبانهای شرق آسیا تسلط دارند آسان باشد. زبان ژاپنی، زبان بومی مردم ژاپن است که به زبان خود افتخار زیادی می کنند و برای ترویج آن تلاش زیادی می کنند! ژاپنی به دلیل ساختار جمله ، داشتن هزاران کاراکتر کانجی و وجود ده ها گویش، زبان پیچیده ای محسوب می شود!

 

لهستانی

نوشتار: لاتین

زبان رسمی: لهستان

گویشوران: 50 میلیون گویشور

یکی از زبانها محبوب در اروپا و به عنوان زبان اقلیت در کشورهایی مانند جمهوری چک ، مجارستان ، اوکراین و لیتوانی شناخته می شود. زبان لهستانی یکی از سخت ترین زبان هایی است که در جهان می توان آن را انتخاب کرد. کلمات لهستانی گیج کننده هستند و تلفظ آنها برای انگلیسی زبانان دشوار است. اگرچه این زبان از خط لاتین استفاده می کند ، اما دارای حروف اضافی و یک سیستم پیچیده گرامری آزاد است و به شدت بر صامت ها (consonants) متکی است.

 

ترکی

نوشتار: لاتین

زبان رسمی: ترکیه

گویشور: 70 میلیون گویشور

نوشتار زبان ترکی تا زمان آتاترک برگرفته از زبان فارسی بوده است ولی به دستور او شکل نگارش کلمات را به طور کلی عوض شده و نوشتار آن را به لاتین تغییر داده اند. ترکی زبان بومی ترکیه است و در کشورهای دیگر مانند قبرس ، بلغارستان و یونان نیز استفاده می شود. یادگیری این زبان به دلایلی از جمله تلفظ خاص و دستور زبان، سخت و زمان بر است.

منبع: سایت آموزش آنلاین ماژورین




نکات حرفه ای ژست گرفتن در عکاسی

همیشه عکس گرفتن کار لذت بخشی بوده و است و همیشه جز بهترین رشته های هنر بوده. عکاسی یک فن بسیار عالی است و زمانی که در سال 1833 وقتی اولین تصویر از دوربین های ان زمان برخاست کسی فکر نمیکرد روزی به این اهمیت در زندگی انسان بشود. امروزه یکی از کارهایی که انسان ها می کنند و از لحظات اش لذت می برد عکاسی هست . بعضی عکس ها ارتباط غیر کلامی با آدم برقرار میکنند و  باعث شگفتی آدم ها می شوند. ژست، با ارتباط فیزیکی غیر کلامی که پیام های خاصی را منتقل نمی کند متفاوت است. ما در این مقاله می گوییم که کدام ژست مناسب عکاسی است.

 

وقتی برای ثبت لحظه ای می خواهید دوربین عکاسی خود را بردارید، یا موبایل خود را از جیبتان بیرون بیاورید و عکس بگیرید، پیشتر از آن باید به این فکر کرده باشید که چرا می خواهید از سوژه ای عکس بگیرید. آیا دارید از دیدن این صحنه لذت میبرید، یا صرفاً می خواهید صفحه اینستاگرام خود را پر کنید و چند لایک بیشتر بگیرید؟ در مورد اخیر، کم کم کارها تکراری شده و نشان میدهد که این ذوق به خلق یک تصویر نیست که شما را به سوی عکاسی سوق می دهد و فقط یک لایک بیشتر است که موتور حرکت شماست.

ولی اگر می خواهید از خلق تصویری ماندگار لذت ببرید، باید توجه داشته باشید که با سوژه عکاسی تان چطور رفتار کنید. مثالی می زنم. احتمالاً شما یا خودتان در موقعیتی بوده اید که سوژه عکاسی برای عکس های عروسی بوده باشید یا دیگران درباره تجربه عکاسی روز ازدواجشان برایتان صحبت کرده اند. عده ای می گویند مجبور بوده اند ژستهایی را بگیرند، که هیچ حسی نسبت به آن نداشته اند و حتی می گویند "آن ژست اصلاً مال من نبود." و این نکته ای است که آن را می توانید به وضوح در عکسهایشان ببینید؛ در خنده ها، حرکات دست یا حتی گرفتن دسته گل عروس. برعکسِ آن را نیز می شنویم که عکاس مثل یک قصه گو و یک راوی آنها را با خود می بَرد، برای تک تک عکسها صحنه پردازی کرده و آنها را همراهی می کند. از آنها ژست هایی می خواهد که برایشان غریب نباشد و نظرشان را جویا می شود و مشارکت آنها را در  تک تک لحظه ها بر می انگیزاند و دقیقاً نتیجه کار گواهی بر این "مشارکت" است.

علاوه بر این مشارکت، یا شاید بهتر است بگوییم برای هرچه بهتر شدن این مشارکت، عکاس باید ایده ها، خلاقیت و ابتکار خود را نیز گسترش دهد تا بتواند با ژستی که سوژه ساخته، یک تصویر به یادماندنی خلق کند.

در اینجا چند نمونه از ژستهایی که برای عکاسی - زنانه- می توان استفاده کرد، نام برده شده. اینها فقط نمونه هایی است تا به کمک عکاس آمده و ایده هایی اولیه را به او ارائه کند.

 

- عکس از بالای شانه

 

یک ژست پرتره بسیار ساده آن است که مدل از عکاس دور شود تا شانه او در قاب برجسته باشد.

می توانید زوایای مختلف را آزمایش کنید. سعی کنید از کمی به راست یا چپ و همچنین کمی بالاتر از صورت او عکس بگیرید.

عکس از بالای شانه

 

- دست روی صورت

 

به سوژه توضیح دهید که قرار است با همراهی یک یا دو دست، حسی که در صورت دارد را کامل کند.

او می تواند با قرار دادن یک دست روی صورت شروع کند.

از مدل بخواهید با دستان خود بازی کند و موقعیت های مختلفی را در اطراف سر یا صورت خود امتحان کند تا به ژست دلخواه برسد.

 

- آوردن سطح مورب در عکس

 

آیا می خواهید ترکیبات پرتره پویا ایجاد کنید؟ سعی کنید سطح مورب را در کادر خود قرار دهید، سطوحی که به عنوان خطوط اصلی عمل می کنند و می توانند جاذبه تصویری زیادی ایجاد کنند.

به عنوان مثال، از مدل خود بخواهید به نرده تکیه دهد. اگر هیچ سطح موربی در دسترس نیست، می توانید با استفاده از یک ترفند کوچک دوربین، آن را ایجاد کنید: از مدل خود بخواهید بازوهای خود را روی یک سطح صاف قرار دهد، سپس دوربین خود را کج کنید تا به تصویر مورد نظر خود برسید!

دست روی صورت

 

-  تکیه دادن به دیوار

 

سوژه می تواند در حالی که نسبتاً راست ایستاده، به دیوار تکیه کند و بدن خود را کمی به سمت دوربین متمایل کند. می تواند دست به سینه بایستد یا هر وضعیتی که خودش راحت تر بود، به دستانش بدهد.

تکیه دادن به دیوار

 

- موازی با دوربین، دست روی زانو بنشینید

 

سوژه می تواند موازی با دوربین روی زمین بنشیند. یک زانو را خم کرده تا کف پا روی زمین باشد و پای دیگر را نیز روی زمین جمع کند و وزن خود را روی بازوی پشتی بیندازد. می تواند موقعیت های مختلف را برای بازو و دست دیگر آزمایش کند و سرش را در جهات مختلف کج کند: به سمت پایین، به سمت دوربین، دور از دوربین و... .

موازی با دوربین

 

- نشستن روی زمین و گرفتن دست در اطراف پا

 

ژست دیگری برای مدل نشسته روی زمین: سوژه یک پا را زیر بدن خود قرار می دهد و زانوی پای دیگر را به آرامی بغل می کند. می تواند سر خود را به هر جهتی که در تصویر بهتر است، بچرخاند.

نشستن روی زمین

 

سخن پایانی:

 

اینها مواردی است که به کمک آنها می توان  تصاویر بهتری را در عکاسی با دوربین یا موبایل خلق کرد. ایده ها، خلاقیت و در کنار آن تکنیک های عکاسی می توانند کیفیت تصاویر را ارتقا دهند. برای این کار، علاوه بر مطالعه منابع مختلف، ما  کلاسهای آموزش عکاسی با موبایل ماژورین را به شما توصیه می کنیم.

 

منبع : سایت آموزش آنلاین ماژورین






ساز های قدیمی

موسیقی همیشه در تاریخ نقش بسزایی داشته است و باعث علاقه مندی مردم شده است. در گذر تاریخ چه اهنگ هایی باعث عوض شدن یک جنگ شده است. در تاریخ سرزمین خودمان هم خیلی از این اتفاقات افتاده است و مسیر خیل ها عوض شده است. موسیقی هیچ وقت از ساز جدا نبوده است و همیشه این نوازنده ها بودند که با دستان و سازهایشان  باعث آشکار شدن یک آهنگ شده است. در ایران باستان ساز نی و چنگ همیشه جز بزم های پادشاهان بودند باعث گذاشتن اثر های زیبایی شده اند.

 

در اینجا می خواهیم شما را با اندکی از تاریخچه و ساختمان یکی از قدیمی ترین چنگها و نیز ساز نی آشنا کنیم.

 

چنگ

 

چنگ بیش از 4000 سال پیش ، یعنی پیش از تمدن ایلام، در بین النهرین (جنوب عراق امروزی) نواخته می شده است. موسیقی یکی از جنبه های مهم بسیاری از مناسبت های جشن و آیین در بین النهرین باستان بود. این چنگ فاخر از  نقره و سنگ آهک قرمز  تزئین شده است. قاب ، تیونرها و تارها با قطعات چوبی قدیمی مرمت شده اند. تصاویر تزئین شده زیر سر گاو ، شیرها و گوزن هایی را نشان می دهد .

 چنگ نقره ای مربوط به 2600 سال پیش از میلاد. گورستان سلطنتی اور مربوط به تمدن ایلامی که بعداً در ایران بزرگ جای گرفت و در حال حاضر در جنوب عراق قرار دارد.

چنگ

نی

 

ساز نی، با توجه به اینکه با حداقل امکانات بوجود می آمده، به عنوان یکی از کهن ترین سازها به شمار می رود. یافتن اینکه کدام تمدن یا کدام منطقه صاحب اولیه آن بوده کاری دشوار و البته تخصصی است. این ساز به هر منطقه ای که وارد شده، مردمانش آن را به عادات و سنتهای خود آغشته کرده اند و آن را در بین خود پذیرفته اند. به این ترتیب دیده می شود که این ساز در میان اقوام تمدن های مختلف، شکل و شمایل و در نتیجه صدایی متفاوت دارد.

نی

 

شکل ساز:

 

نی در کتاب سازشناسی ایرانی (نوشته ارفع اطرایی و محمدرضا درویشی) اینطور تعریف شده:

"نی، از سازهای بادی کهن و از جنس گیاه نی است که طول آن از شش گره و هفت بند تشکیل شده و به همین دلیل آن را "نی هفت بند" می گویند. هنگام نواختن، هوا از دهانه ی نی وارد می شود و با انگشت گذاری بر سوراخ ها و با تغییر فشار هوا، صداهای مختلف به وجود می آیند. نوازنده، نی را بصورت عمودی در دست می گیرد و دهانه ی آن را بین دو دندان جلو و یا بین لب ها قرار می دهد و در آن می دمد. بخش زیادی از هوای دمیده شده، از سوراخهای باز نی خرج می شود و نوازنده با انگشتهای هر دو دست، سوراخ ها را باز و بسته میکند. ممکن است نوازنده هنگام نواختن دست راست را بالای دست چپ قرار دهد و برعکس. هنگام ساختن نی، روی گره ها را با نوار می پوشانند و بر سر دهانه و انتهای نی لوله ی استوانه ای کوتاهی به طول تقریبی 7 سانتی متر و هم قطر ضخامت نی، از فلز برنج قرار می دهند. طول نی حدود 30 تا 65 سانتی متر و قطر آن حدود 1.5 تا 3 سانتی متر است و تعداد 5 سوراخ در طرف جلو و یک سوراخ در قسمت عقب نی ایجاد می کنند. هرچه لوله ی ساز باریکتر و کوتاه تر باشد صدای آن زیر تر است و برعکس. نی در اندازه های مختلف تهیه می شود و ساز تکنوازی است و نمی توان آن را کوک کرد. بدنه ی اصلی این ساز چون در طبیعت رشد می کند، دو نی کاملا از هر جهت همسان، کمتر به دست می آید و به همین دلیل، با انتخاب طول و قطر آن، از هر پرده ای می توان نی داشت.

 

وسعت

 

وسعت معمول صدای نی حدود دو اکتاو و نیم است. مثال های زیر برای نی منطبق با دیاپازون است که به طور طبیعی فاقد صدای «سی» روی خط سوم حامل است. وسعت نی به چهار منطقه ی صوتی، شامل صدای بم و بم نرم، صدای اوج، صدای غیث، و صدای ذیل (پس غیث) تقسیم می شود.

 

سخن پایانی:

یکی از فرزندان نی، ساز فلوت است. این ساز به مرور زمان و با تغییراتی که در ساختار سازهای نی چوبی داده شد، تبدیل به فلوت امروزی با کلید ها و جنسی متفاوت شد و در نتیجه صدایی متفاوت از نی ایجاد می کند که می توان گفت صدایی به همان زیبایی و نیز مستقل از نی دارد. آیا نواختن این سازها را آموخته اید؟

 پیشنهاد می کنیم در کلاسهای نی و فلوت ماژورین شرکت کرده و نواختن این سازهای گوش نواز را با ما تجربه کنید.

منبع: سایت آموزش آنلاین ماژورین